Klauzule waloryzacyjne w kredytach walutowych

W czerwcu 2016 roku Rzecznik Finansowy opublikował raport „Analiza prawna wybranych postanowień umownych stosowanych przez banki w umowach kredytów indeksowanych do waluty obcej lub denominowanych w walucie obcej zawieranych z konsumentami.”

Przedmiotowy raport dotyczy m.in. stosowania w umowach klauzul waloryzacyjnych, warunków zmiany oprocentowania kredytu oraz ubezpieczenie niskiego wkładu własnego.

W ocenie Rzecznika co do zasady zamieszczane w umowach lub regulaminach kredytów zawieranych z konsumentami zapisy, które zezwalają bankom na przeliczanie rat waloryzowanych (indeksowanych) oraz denominowanych przy posługiwaniu się tabelą kursową wprowadzaną i ustalaną jednostronnie przez bank, na którą konsumenci nie mają żadnego wpływu, mogą być uznane za klauzule abuzywne.

Czy zatem treść wskazanego raportu ma znaczenie dla osób posiadających kredyty walutowe? Odpowiadając na tak postawione pytanie, w pierwszej kolejności wskazać należy, że klauzule o charakterze niedozwolonym są bezskuteczne i nie wiążą konsumentów ex tunc, tj. z mocą wsteczną.

Skutkiem abuzywności  klauzuli  będzie  zatem  bezskuteczność inter  partes (czyli  między stronami) zakwestionowanego  postanowienia  umowy. Mówiąc inaczej, jeżeli  postanowienie  zostanie uznane za niedozwolone, będzie to oznaczało, że nie wiąże ono konsumenta.

W takim przypadku konsument może żądać  usunięcia  z  treści  obowiązujących  umów  wskazanych  postanowień oraz  wyliczenia  nadpłaty  powstałej  z  tytułu  narzuconych  przez  banki  zapisów.

Domagać się może także  wyliczenia  aktualnego  kapitału  i  kosztu  kredytu pozostałego do spłaty,  z  uwzględnieniem  nadpłaty  spowodowanej  stosowaniem  niedozwolonych  postanowień. 

Wobec złożoności problemu oraz potrzeby analizy każdej indywidualnej umowy przez pryzmat wskazanego raportu, przed zgłoszeniem roszczeń warto zasięgnąć porady specjalisty, adwokata lub radcy prawnego.

Zobacz pełny raport

color-blocks-2

Klauzule waloryzacyjne w kredytach walutowych

W czerwcu 2016 roku Rzecznik Finansowy opublikował raport „Analiza prawna wybranych postanowień umownych stosowanych przez banki w umowach kredytów indeksowanych do waluty obcej lub denominowanych w walucie obcej zawieranych z konsumentami.”

Przedmiotowy raport dotyczy m.in. stosowania w umowach klauzul waloryzacyjnych, warunków zmiany oprocentowania kredytu oraz ubezpieczenie niskiego wkładu własnego.

W ocenie Rzecznika co do zasady zamieszczane w umowach lub regulaminach kredytów zawieranych z konsumentami zapisy, które zezwalają bankom na przeliczanie rat waloryzowanych (indeksowanych) oraz denominowanych przy posługiwaniu się tabelą kursową wprowadzaną i ustalaną jednostronnie przez bank, na którą konsumenci nie mają żadnego wpływu, mogą być uznane za klauzule abuzywne.

Czy zatem treść wskazanego raportu ma znaczenie dla osób posiadających kredyty walutowe? Odpowiadając na tak postawione pytanie, w pierwszej kolejności wskazać należy, że klauzule o charakterze niedozwolonym są bezskuteczne i nie wiążą konsumentów ex tunc, tj. z mocą wsteczną.

Skutkiem abuzywności  klauzuli  będzie  zatem  bezskuteczność inter  partes (czyli  między stronami) zakwestionowanego  postanowienia  umowy. Mówiąc inaczej, jeżeli  postanowienie  zostanie uznane za niedozwolone, będzie to oznaczało, że nie wiąże ono konsumenta.

W takim przypadku konsument może żądać  usunięcia  z  treści  obowiązujących  umów  wskazanych  postanowień oraz  wyliczenia  nadpłaty  powstałej  z  tytułu  narzuconych  przez  banki  zapisów.

Domagać się może także  wyliczenia  aktualnego  kapitału  i  kosztu  kredytu pozostałego do spłaty,  z  uwzględnieniem  nadpłaty  spowodowanej  stosowaniem  niedozwolonych  postanowień. 

Wobec złożoności problemu oraz potrzeby analizy każdej indywidualnej umowy przez pryzmat wskazanego raportu, przed zgłoszeniem roszczeń warto zasięgnąć porady specjalisty, adwokata lub radcy prawnego.

Zobacz pełny raport